Capítulos 131-135
SALMO 131 (130)
Ansias acaladas
1Cántigas das subidas, de David.
O meu corazón, Señor, non é soberbio
nin os meus ollos fachendosos.
Non persigo grandeza
nin marabillas que me exceden.
2Eu acalmo e acalo a miña ansia,
coma un meniño no colo da súa nai;
coma nun meniño está en min a miña ansia.
3Espera, Israel, no Señor,
desde agora e para sempre.
SALMO 132 (131)
Elección de David e de Sión
1Cántiga das subidas.
Señor, tenlle en conta a David
as súas moitas aflicións,
2cando xurou ó Señor
e fixo este voto ó Deus de Xacob:
3‑"Non entrarei na miña casa
nin subirei ó leito do repouso,
4non concederei sono ós meus ollos
nin acougo ás miñas pálpebras,
5ata lle atopar sitio ó Señor,
morada ó Deus de Xacob".
6Oímos dela en Efrátah,
atopámola nos campos de Iáar.
7Entremos na súa morada,
prostrémonos perante o estrado dos seus pés.
8Érguete, Señor, cara á túa mansión,
ti e mais a Arca da túa maxestade.
9Que os teus sacerdotes vistan de festa
e os teus devotos relouquen.
10Por mor do teu servo David,
non desdeñes o teu unxido.
11O Señor xuroulle a David
‑promesa da que non renega‑:
‑"Prole da túa liñaxe
porei sobre o teu trono.
12Se teus fillos gardan a miña alianza
e este precepto que lles ensino,
tamén os fillos deles por sempre
sentarán no teu trono".
13O Señor elixiu a Sión
e quíxoa por morada:
14‑"Esta será para sempre a miña casa,
habitarei nela, porque a quero.
15Bendicirei as súas provisións,
fartarei de pan os seus pobres;
16vestirei os seus sacerdotes de festa
e reloucarán os seus devotos.
17Alí farei florecer o vigor de David,
acendereille ó meu unxido unha lámpada.
18Cubrirei de confusión os inimigos,
mentres brilla sobre el a diadema".
SALMO 133 (132)
Irmáns en unión
1Cántiga das subidas, de David.
Vede que doce e delicioso
o habitaren os irmáns en unión.
2É coma óleo recendente na cabeza
que vai baixando pola barba
‑a barba de Aharón que lle cae
ata a orla do vestido‑;
3é coma orballo do Hermón que baixa
sobre as montañas de Sión.
Alí manda o Señor a bendición,
a vida para sempre.
SALMO 134 (133)
Bendición
1Cántiga das subidas.
Vide, bendicide o Señor,
todos os servidores do Señor.
Os que estades de noite na casa do Señor,
2alzade as mans cara ó santuario
e bendicide o Señor.
3Desde Sión te bendiga o Señor
que fixo o ceo e mais a terra.
SALMO 135 (134)
Canto dos elixidos
1Aleluia.
Loade, servidores do Señor,
loade o nome do Señor,
2os que estades na casa do Señor,
nos adros da casa do noso Deus.
3Loade o Señor, que é bo,
cantade o seu nome, que é amable.
4Elixiu para si a Xacob,
a Israel coma posesión de seu.
5Eu sei que o Señor é grande,
o noso Deus máis cós deuses todos.
6O Señor fai canto se propón
no ceo e mais na terra,
nos mares e nos abismos.
7El fai subir as nubes no horizonte,
solta a chuvia con lóstregos,
saca dos seus depósitos os ventos.
8El feriu os primoxénitos de Exipto,
o mesmo os dos homes cós dos gandos.
9En Exipto fixo sinais e prodixios
contra o faraón e os seus servos.
10Bateu a moitas nacións
e matou a reis poderosos,
11a Sihón, rei dos amorreos,
a Og, rei de Baxán,
a todos os reis de Canaán,
12e deulle as súas terras en herdanza,
en posesión, ó seu pobo.
13O teu nome, Señor, é eterno,
o teu recordo vive polas xeracións.
14O Señor goberna ó seu pobo,
ten piedade dos seus servos.
15Os ídolos dos xentís son prata e ouro,
feitura das mans dos homes.
16Teñen boca e non falan,
teñen ollos e non ven,
17teñen orellas e non oen
e non hai alento na súa boca.
18Coma eles son os que os fan
e cantos neles confían.
19Casa de Israel, bendice o Señor,
casa de Aharón, bendice o Señor,
20casa de Leví, bendice o Señor,
amigos do Señor, bendicide o Señor.
21Bendito o Señor en Sión,
o que habita en Xerusalén.
Aleluia.