Capítulos 1-5
SALMO 1
Dous camiños
1Benaventurado aquel
que non se guía polo consello dos malvados,
nin se detén no camiño dos pecadores,
nin senta na xunta dos burlóns,
2senón que ten o seu contento na vontade do Señor
e nela remoe día e noite.
3É coma árbore plantada onda os regueiros:
dá froito ó seu tempo,
as súas follas non murchan,
e todo o que fai acaba ben.
4Non son así os malvados,
serán coaño que leva o vento.
5Abofé non se erguerán os malvados no xuízo
nin os pecadores no concello dos xustos,
6pois do camiño dos xustos coida o Señor,
mentres vai á perdición o camiño dos malvados.
SALMO 2
O Señor co rei-mesías
1¿Por que barullan as nacións
e os pobos planean en balde?
2Os reis da terra levántanse,
os príncipes conspiran entre si
contra o Señor e o seu mesías:
3‑"Rompamos as súas sogas,
botemos de nós as súas cadeas".
4O que mora no ceo sorrí,
o Señor búrlase deles.
5Logo fálalles con ira
e estarréceos con asaño.
6‑"Eu son quen puxo o meu rei
sobre Sión, o meu monte santo".
7Pregoarei o decreto do Señor;
foi El quen me dixo: ‑"Ti es meu fillo,
eu mesmo che dei hoxe a vida.
8Pídeme, e dareiche por herdade as nacións;
por posesión, os termos da terra.
9Poderás rexelos con cetro de ferro,
rompelos, coma ola de barro".
10Entendede ben, reis,
aprendede, os que rexedes a terra:
11Servide o Señor con temor,
con tremor facédelle festa;
12non se alporice e perezades,
pois nun instante se acende a súa ira.
Ditoso o que nel busca agarimo.
SALMO 3
Axuda certa
1Salmo, de David. Cando fuxía do seu fillo Abxalom.
2Señor, moitos son os meus opresores,
moitos os que se levantan contra min,
3moitos os que din de min:
‑"Non ten salvación de Deus".
4Mais ti es, Señor, o meu escudo,
a miña gloria e o meu triunfo.
5Chamo a berros polo Señor,
e El respóndeme desde o seu monte santo.
6Déitome, durmo e acordo,
e, namentres, sostenme o Señor.
7Non teño medo á multitude
que está arredor contra min.
8Érguete, Señor; sálvame, meu Deus.
Ti dáslles na cara ós meus inimigos
e rómpeslles os dentes ós malvados.
9Ti tes, Señor, a salvación
e a bendición para o teu pobo.
SALMO 4
O home xusto non ten medo
1Do mestre do coro, con instrumentos de corda. Salmo, de David.
2Cando te chame, respóndeme, Deus, meu liberador;
ti que na angustia me consolas,
apiádate e escoita a miña oración.
3¿Ata cando, homes, aldraxaredes o meu nome,
Amaredes vaidade e buscaredes o engano?
4Sabede que o Señor fai milagres co seu amigo,
que o Señor me escoita, cando o chamo.
5Tremede e non pequedes,
meditade nos vosos leitos e calade;
6ofrecede sacrificios xustos
e confiade no Señor.
7Moitos din: ‑"¿Quen nos mostrará a felicidade,
se fuxiu de nós, Señor, a luz da túa presenza?"
8Ti pos no meu corazón maior ledicia
cá dos que teñen fartura de trigo e de viño.
9En paz déitome e logo adormezo,
porque só ti, Señor, me dás seguridade.
SALMO 5
Os que agardan xustiza
1Do mestre do coro, con frautas. Salmo de David.
2Escoita, Señor, a miña palabra,
atende a miña queixa.
3Oe o balbordo dos meus xemidos,
ti, meu rei e meu Deus.
A ti dirixo, Señor, a miña súplica,
4de mañá escoitarás a miña voz;
de mañá presentareiche a miña causa
e quedarei agardando.
5Ti non es un Deus que queira a maldade:
non lles dás hospedaxe ós malvados
6nin os soberbios se sosteñen ante ti.
Aborreces os malfeitores
7e perdes os mentireiros;
ós falsos e sanguinolentos
abomínaos o Señor.
8Mais eu, pola túa moita bondade,
podo entrar na túa casa.
Prostrareime diante do teu templo,
cheo do teu temor.
9Guíame, Señor, na túa xustiza;
por causa dos meus inimigos,
achanza ante min o teu camiño.
10Na súa boca non hai sinceridade,
por dentro están corrompidos.
A súa gorxa é sartego aberto
e a súa lingua aloumiñeira.
11Castígaos ti, Señor,
que fracase o seu proxecto.
Abáteos polos seus moitos crimes,
pois son rebeldes contra ti.
12Alegraranse os que a ti se acollen,
terán un xúbilo eterno.
Protéxeos ti e alégrense contigo
os que aman o teu nome.
13Ti, Señor, bendís ós xustos,
cóbrelos co teu favor, coma escudo.